Παίρνεις την απόφαση να πας για ψώνια. Οπλίζεσαι με καλή διάθεση και υπομονή για τον ποδαρόδρομο, εξοπλίζεις το πορτοφόλι σου  και ξεκινάς. Βλέπεις τις βιτρίνες. Μπαίνεις μέσα. Κοιτάς από ‘δω, κοιτάς από ‘κει. Έρχεται η ώρα που σου αρέσει εκείνο το μίνι φόρεμα, αλλά και εκείνο το maxi είναι όλα τα λεφτά. Τα δοκιμάζεις και τα δύο. Σου κάνουν ωραίο στρώσιμο και σου ταιριάζει και το χρώμα. Πρέπει να αποφασίσεις ποιο θα πάρεις (εκτός κι αν μπορείς να τα πάρεις και τα δύο!). Και κάπου εδώ ξεκινάει το μαρτύριό μου!

Κάθε φορά που θέλω να αγοράσω κάτι για μένα είμαι ικανή να κάνω έναν αιώνα να αποφασίσω αν είναι κατάλληλο για μένα, αν ίσως βρω κάτι καλύτερο και αν θα το φοράω ή θα καταλήξει στην άκρη της ντουλάπας με μένα αργά ή γρήγορα  να αναφωνώ για άλλη μια φορά ότι δεν έχω ρούχα! Βέβαια, έχω εφαρμόσει διάφορες μεθόδους για την εξάλειψη του μαρτυρίου: παίρνω τη μαμά, την αδερφή ή μια φίλη μου μαζί για να με διαφωτίσει επί του θέματος, κάνω ξεσκαρτάρισμα στη ντουλάπα για το τι φοράω και τι όχι, άρα και για το τι θέλω να αγοράσω, λιώνω σόλες με το να χαζεύω βιτρίνες προαποφασίζοντας τι θα αγοράσω.

Και πάλι όταν έρχεται η ώρα να πάω κάποιο ρούχο ή αξεσουάρ στο ταμείο αναθεωρώ για το εάν είναι καλή η επιλογή μου και φτου κι απ’ την αρχή! Ίσως θα έπρεπε να σταματήσω να πηγαίνω για ψώνια, ώστε να μην αγχώνομαι πια…  Σου ‘χει συμβεί;

Άλλο θέμα: Δοκιμάζοντας ρούχα συνειδητοποιείς ότι έχεις παχύνει. Κι έχεις παχύνει πολύ, δεν μιλάμε για 2-3 κιλά. Πες 5 κιλά. Τα τζιν σου σού μπαίνουν με δυσκολία. Πας να πάρεις καινούριο. Φυσικά είναι μεγαλύτερο νούμερο από τα προηγούμενά σου. Τι κάνεις; Το παίρνεις, αποδεχόμενη το γεγονός ότι δεν θα αδυνατίσεις, παίρνεις το παλιό σου νούμερο με την ελπίδα πως θα αδυνατίσεις ή δεν παίρνεις καθόλου, ώστε να πάρεις μια και καλή όταν θα είσαι στα παλιά σου κυβικά;

Άλλο θέμα: Ας ξαναγυρίσουμε στα προηγούμενα φορέματα. Το μίνι και το maxi. Σου αρέσουν τρελά και τα δύο. Το μίνι ξέρεις ότι θα το φορέσεις πιο πολύ, πρωί-απόγευμα-βράδυ. Το maxi από την άλλη είναι ακριβώς αυτό που έψαχνες πάντα. Ωστόσο ξέρεις ότι θα το φορέσεις μετρημένες φορές, γιατί το στυλ είναι πιο επίσημο. Τι κάνεις;

Και τέλος: είσαι ανάμεσα σε δύο πουκάμισα που σου αρέσουν πολύ. Το ένα είναι ακριβό και αν το πάρεις δε θα πάρεις κάτι άλλο για την ώρα. Το άλλο είναι πιο απλό και συνηθισμένο, ωστόσο συμβαδίζει με τις οικονομικές σου δυνατότητες. Ποιο παίρνεις;

Όλα αυτά είναι μερικά μόνο από τα πράγματα που τριβελίζουν το μυαλό μου όταν πηγαίνω για ψώνια. Ίσως θα έπρεπε να σταματήσω να πηγαίνω για ψώνια… Σου ‘χει συμβεί;;;