Πόσες φορές σας έχει τύχει να θέλετε κάποια πάρα πολύ και να καταστρώνετε σχέδια για να την κατακτήσετε; Να σκέφτεστε τι θα της πείτε για να την εντυπωσιάσετε; Εγώ τουλάχιστον πάντα έφτιαχνα ένα πλάνο πριν κινηθώ και η αλήθεια είναι ότι σχεδόν  πάντα όλα πήγαιναν ρολόι, εκτός από εκείνο το βράδυ που δε θα ξεχάσω ποτέ.
Έχω βγεί με τον κολλήτο μου για μπύρες και κει που τα πίναμε σκάει μύτη το Σοφάκι (στις ομορφιές της όπως πάντα) με μια φίλη της και κάθονται δίπλα μας. Εδώ είμαστε, σκέφτηκα! Τώρα είναι η ευκαιρία που τόσο καιρό έψαχνες, ώρα να δράσεις! Πάνω όμως που είχα αρχίσει να παίρνω μπρος και την έχω πιάσει στο μπίρι μπίρι, χτυπάει το κινητό της. Να πάρει! Ποιός είναι τέτοια ώρα; Τι μπορεί να θέλει; Μόλις το κλείνει μου λέει πως η παρέα τους περιμένει σ´ένα μπαράκι και ότι θα πρέπει να φύγουν...Βέβαια μου πρότεινε να πάμε και μεις...Μέχρι εδώ όλα καλά...Υπήρχε όμως ένα αντικειμενικό προβληματάκι: είχαμε πιεί το Βόσπορο και δεν έπαιζε σάλιο. Πώς θα πηγαίναμε;
Αρχίζω λοιπόν να πρήζω τον κολλητό μου να πάμε για μια τελευταία μπυρίτσα. Τι ψυχή έχει μια τελευταία μπυρίτσα του´ λεγα. 5 Ευρώ μου έλεγε αυτός. Δε θα´ χω ούτε για τσιγάρα αύριο. Αν έχεις εσύ να κεράσεις, φύγαμε, διαφορετικά δεν έρχομαι. Εκεί λοιπόν που περπατούσαμε και γω τον παρακαλούσα, βλέπω με την άκρη του ματιού μου κάτι πορτοκαλί...Έχει γούστο σκέφτηκα αστραπιαία και ναι είχε πολύ γούστο τελικά, γιατί ήταν ένα κολλαριστό πενηντάρικο, που με περίμενε. Εκείνη τη στιγμή λέω δε μπορεί, το σύμπαν μου στέλνει σήματα, πρέπει να τα εκμεταλλευτώ. Τσέπωσα που λέτε το 50αρι, πήρα το φίλο μου και πήγαμε να βρούμε τα κορίτσια.
 Την ώρα που φτάσαμε, ευτυχώς είχε αρχίσει να ψιλοαδειάζει το μαγαζί και έτσι ήταν πολύ εύκολο να τρυπώσουμε και μεις στο παρεάκι για να συνεχίσω τη συζήτηση με το Σοφάκι, που τόσο απότομα είχε κοπεί. Μιλούσαμε πολύ ώρα για διάφορα αλλά ακόμη δεν είχε στείλει κάποιο μήνυμα, που θα με έκανε να το προχώρησω λίγο το θέμα. Σε κάποια φάση εκεί που τα λέγαμε και γω τη χάζευα σαν το χάνο, μας διακόπτει η φίλη της και μας προτείνει να συνεχίσουμε τη βραδιά στο σπίτι της, αφού το μαγαζί έκλεινε και μας έδιωχνε. Δεν απάντησα. Περίμενα πρώτα να δω τι θα´ λέγε το Σοφάκι και μετά θα μιλούσα.
Να μη σας τα πολυλογώ, συνεχίσαμε τελικά τη βραδιά στο σπίτι της φίλης της. Όσο εγώ είχα απορροφηθεί στη συζήτηση με το Σοφάκι, ο κολλητός μου είχε αποκοιμηθεί στον καναπέ και η φίλη της είχε αποσυρθεί στο δωμάτιο της. Όλα κυλούσαν ανέλπιστα καλά, εγώ και το Σοφάκι είχαμε καταλήξει τα δυό μας να τα λέμε. Επιτέλους μόνοι!! Το Σοφάκι καθόταν σε μια πολυθρόνα και γω απέναντι στον καναπέ, παρέα με τον κοιμισμένο φίλο μου. Έπρεπε κάτι να κάνω...Σηκώνομαι λοιπόν και την πλησιάζω...δεν αντιδρά...ωραία...συνεχίζω...σκύβω προς το μέρος της με σιγουριά, ακουμπώντας τα χέρια μου στην πλάτη της πολυθρόνας και πάω να τη φιλήσω. Τι το θελα...
Ξαφνικά βρίσκομαι σε πορεία ελεύθερης πτώσης. Όλα έγιναν τόσο γρήγορα, το Σοφάκι είχε βρεθεί τ´ ανάσκελα, καθισμένη στην πολυθρόνα με τα πόδια ψηλά να κοιτάει το ταβάνι και γω είχα εκσφενδονιστεί, κάνοντας κυριολεκτικά βουτιά απο πάνω της και έσκασα στο περσικό χαλί της φίλης. Από το σύρσιμο ένιωσα ένα απίστευτο κάψιμο, αλλά δεν έδωσα σημασία, σηκώθηκα γρήγορα γρήγορα κύριος για να βοηθήσω το Σοφάκι, το οποίο βρισκόταν σε κατάσταση σοκ, που λίγο έλειψε να της πάρω παραμάζωμα το σαγόνι και να χαμε και άλλες ιστορίες.
Εκεί λοιπόν που της δίνω το χέρι μου άνετος για να σηκωθεί και σκέφτομαι τέλος καλό, όλα καλά, με κοιτάζει και αρχίζει να γελάει δυνατά και εκνευριστικά. Πριν όμως προλάβω να ρωτήσω γιατί,  με κόβει ένας έντονος πόνος και αισθάνομαι ότι θα λιποθυμήσω...Δυό μέτρα μαντράχαλος και δεν άντεξα, σωριάστηκα.
Όταν συνήλθα, αντίκρυσα όλο το παρεάκι να με κοιτάει και να προσπαθεί να κρατήσει τα γέλια του. Είχα καταλάβει από τις φάτσες τους ότι είχα γίνει ρόμπα αλλά δε μπορούσα να αντιληφθώ πόσο, μέχρι που κοιτάχτηκα στον καθρέφτη και είδα το μισό μου κούτελο γδαρμένο και ματωμένο. Πρώτη φορά αισθάνθηκα τόση ντροπή και όλα αυτά για ένα φιλί.
Αυτό το παρ´ολίγον φιλί λοιπόν μου κόστισε μια βδομάδα σε κατ´οίκον περιορισμό (τόσο χρειάστηκε για να επουλωθεί κάπως το τραύμα και να μπορώ να κυκλοφορήσω), δούλεμα για το υπόλοιπο της ζωής μου από τους κολλητούς μου και φυσικά το Σοφάκι.....(αληθινή ιστορία Tobire)

ΥΓ: Ποτέ μην επιχειρήσετε να φιλήσετε κοπέλα που κάθεται σε πολύθρονα, αν δεν είναι κολλημένη σε κάποιον τοίχο.